Συνείδηση και Φυσική Νοημοσύνη

Από τον Νώντα Κουκά

Οι Κόσμοι

Η πρωταρχική μονάδα προκύπτει ως μοναδική και αρχέτυπη εικόνα-αριθμός 1, μέσα από την εξίσωσή της με το 0 που είναι το λογικό ισοδύναμο του κενού συνόλου. Αυτός είναι ο πρώτος κόσμος του τοπολογικού αναλλοίωτου.

Κατόπιν, η πρωταρχική εικόνα-αριθμός παράγει ατέρμονες και αέναα μετασχηματισμένες εικόνες-αντίγραφα που εκδιπλώνονται ως συνεχείς δυνάμεις του 2 προς τα «άνω». Τούτες, με τη σειρά τους, εκδηλώνουν ατέρμονες συνέχειες κατά μία οριζόντια μονάδα και μετασχηματισμούς διαρκώς εναλλασσόμενους και ανταλλάξιμους μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται φαινόμενοι μαθηματικοί τύποι με άρρητο περιεχόμενο. Αυτός είναι ο δεύτερος κόσμος.

Τέλος, οι άρρητοι μαθηματικοί τύποι τώρα πια προβάλλονται και ορατοποιούνται με δύο τρόπους: τόσο με φυσική σημασία μέσω των λέξεων-εικόνων (φυσική γλώσσα) όσο και με λογικό νόημα μέσω των λέξεων-αριθμών (μαθηματική γλώσσα). Τούτος είναι ο τρίτος κόσμος του εγκεφάλου / νου  και του σύμπαντος, δηλαδή της διάνοιας, της μνήμης, του υπολογισμού και της μάθησης.

Η Φυσική / Συνειδητή Νοημοσύνη

Εδώ πρέπει να επιστήσουμε την προσοχή του αναγνώστη σε μια πολύ κρίσιμη λεπτομέρεια. Ούτε ο πρώτος κόσμος ούτε ο δεύτερος αλληλοπροβάλλονται Μόνο η τροποποιημένη φυσική νοημοσύνη και το τροπικό σύμπαν αλληλοπροβάλλονται. Με αυτήν την έννοια, σχηματικά, οι δύο πρώτοι κόσμοι συνιστούν το λογισμικό μοτίβο του τρίτου υλισμικού κόσμου της φυσικής νοημοσύνης.

Άρα, ο εγκέφαλος / νους κείται μεταξύ του αόρατου κόσμου και του ορατού και τους γεφυρώνει με πληροφορία, η οποία  ξεκινάει ως καθαρή πληροφορία από τον αόρατο κόσμο του τοπολογικού αναλλοίωτου και των καθαρών μαθηματικών, κωδικεύεται και προωθείται προοδευτικά προς το σύμπαν, όπου αποκωδικοποιείται ως εξής: το αόρατο να μετασχηματίζεται σε ορατό. Η συνειδητή λοιπόν νοημοσύνη / σκέψη ίσως να είναι ο ενδιάμεσος φορέας του αόρατου (της καθαυτό πληροφορίας) και του ορατού σύμπαντος.

Το Συνειδησιακό Φαινόμενο

Κατά συνέπεια, το φαινόμενο της συνείδησης θα πρέπει να το εντάξουμε στην ημι-ορατή σφαίρα. Δηλαδή η μισή ανήκει στην ενεργειακή της δομή και η άλλη μισή στην υλική της δομή. Το μισό τμήμα της, που δεν είναι ορατό, το διαισθανόμαστε έντονα. Το υπόλοιπο μισό, το ορατό, το αισθανόμαστε αδιαλείπτως, επίμονα, δίχως κανένα πρόβλημα.

Κοντολογίς το πρόβλημα έγκειται ακριβώς σε αυτό το κρίσιμο έλλειμμα∙ ότι δηλαδή τη διαίσθηση δεν μπορούμε να την αποδείξουμε, διότι ξεπερνάει την αίσθηση. Η διαίσθηση είναι η αλήθεια, ενώ η αίσθηση είναι η απόδειξη μιας επιμέρους «αλήθειας» ενός επιμέρους αισθητού θετικού.

23  Φεβρουαρίου  2019